Komdu í kvöld.

 

  

Ég dragnast áfram með drunga svip

og dreyrinn snjóinn litar

ég held enn um hjartað en hef ekkert grip

og einungis finnast þar litlir bitar

en líf mitt kom seint í kvöld

á þessari kaldlyndu öld

 

En skaflana ég skelfist og hræðist mjög

og ég skelf á beinum og taugum

í einslitum heimi ráða alþjóðalög

og ekkert er hulið þeirra augum

sem komu með líf mitt í kvöld

á þessa kaldlyndu öld

 

Ég er einn með mörgum í morgunsári

og á mig kuldinn bítur

ég lagði af stað á þessu líknarári

og lofgjörð enga sá hlýtur

sem kom með líf mitt í kvöld

á þessari kaldlyndu öld

 

Og áfram ég dragnast með draugasvip

og dreg á eftir mér línu

sem eittsinn var brugðið um björgunarskip

sem bar mig frá kuli og pínu

sem kom inn í líf mitt í kvöld

á þessari kaldlyndu öld

 

Hvert ég fer og ef ferðinni ég ræð

og hvað ég finn það veit ég eigi

en ef dalir og dyngjur eru í augnahæð

þá dárum þeim ég fleygi

sem komu inn í líf mitt í kvöld

með þessa kaldlyndu öld.

 

 

Athugasemdir

[Anna Einarsdóttir, 30.3.2009 kl. 11:03]

Frábært. 

[Hilmar Gunnlaugsson, 31.3.2009 kl. 01:46]

Gott ljóð.

[Gulli litli, 3.4.2009 kl. 07:13]

Klikkar ekki..

[Guðsteinn Haukur Barkarson, 4.4.2009 kl. 01:11]

Magnþrungið alveg!

[Brattur, 4.4.2009 kl. 16:08]

Já Guðni... rosalega gott ljóð... held það sé auðvelt að semja lag við þetta...