Trabantinn var flottur...

Því miður náði ég aldrei að aka sjálfur Trabant en oft var ég farþegi í slíkri eðalbifreið. Pabbi hans Villa vinar míns átti nefnilega þannig sjálfrennireið. og fengum við hann oft lánaðan til að kíkja á rúntinn. Ekki man ég eftir því að við gætum fengið hið veikara kyn í bifreiðina þarsem hún þótti ekki par kynþokkafull, jafnvel þó að station bifreið væri. miðstöðin var reyndar ekki kraftmikil, eiginlega alveg kraftlaus...vildi því oft frjósa á framrúðum og skyggni því oft takmarkað. Villi var orðinn flinkur að keyra eftir minni. Það var skafið og skafið en alltaf komu þessar fallegu frostrósir á gluggan ef kalt var í veðri. Ef aftur á móti var frostlaust safnaðist móða á gluggana. Af Traböntum er það annars að frétta að undir það síðasta voru þeir margir notaðir sem sparibaukar. Gerð var rifa á toppinn og oftar en ekki var bundinn rauð slaufa um bílinn og hann gefinn í afmælisgjöf, sem sparibaukur. Ég man einnig eftir því að hafa séð einn ægifagran Trabant í Stykkishólmi þarsem búið var að tyrfa þakið, það var fallegt. Nú sjást Trabantar varla lengur á götunum og Villa vin minn hef ég ekki séð í mörg ár.

Trabant á stórafmæli

Athugasemdir

[Gulli litli, 7.11.2007 kl. 14:04]

Ég átti gulann Trabant station og var mjög ánægður með hann. Væri til í að eiga hann í dag......

[Marta B Helgadóttir, 8.11.2007 kl. 09:50]

Skemmtileg færsla