2.1.2009 | 01:25
Regn
Í miđju steypiregninu
grúfi ég mig í asfaltiđ
snerti međ vörum mínum
fjarlćgđina til ţín
legg kinn ađ köldum veruleikanum
og hlusta eftir
klukkum dagsbrúnar
regniđ fellur
og tónlistin í eyrum mínum
klukknahljómurinn í sál minni
bergmálar í forundran
fuglar gćrdagsins kalla
og ef ţú sérđ mig
ekki snerta mig
ekki segja orđ
ţví ég er staddur
í hinum sćta ilmi
nýslegins grass
í dal óskanna
í landi fljótanna miklu
skrepptu frekar
í skjól og syngdu
fagnađarsönginn
og ég skal nema hann síđar
er klukkur klingja ekki meir
í miđju steypiregninu
grúfi ég mig í asfaltiđ
en ég er
hlátur skólabarna
síđasta sólskiniđ
ekki
segja
orđ
Athugasemdir
Nú ćtla ég ađ segja eitthvađ gáfulegt á nýju ári......uh....altso.....cool!
Gulli litli, 3.1.2009 kl. 12:17
Já, ţađ var ekki ađ spyrja ađ ţví... áriđ byrjar glćsilega á ţessari síđu....
Brattur, 3.1.2009 kl. 12:57
Bćta viđ athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.