Ögn tvö.

  the sea

Ég sé ţig ekki héđan

ţó ekkert geti stöđvađ mig

á leiđ minni í óminnislöndin

og fegurđ ţín minnir mig

á eilífđina

sem mér var lofuđ fyrir ekki svo

löngu síđan

ögnin mín en ég sé ţig

ţađan sem ég var

og ţađan sem ég verđ

yfir sćina djúpu sjö

sendi ég sjón mína

til ţín engill

allra fallegra hugsana

og fegurđ ţín minnir á eilífđina

sem mér var lofuđ fyrir löngu síđan

og ég lofsyng ţögnina ögnina

sem sjón mín og heyrn nema

ţađan sem ég verđ

er eilífđin sem mér var lofuđ

fyrir ţúsundum ára

verđur mín


« Síđasta fćrsla | Nćsta fćrsla »

Bćta viđ athugasemd

Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband