John Prine

John Prine er einn úr stórmeistardeildinni... ásamt Bob Dylan, Tom Waits og Ray Davies og örfáum öðrum. Þeta lag er magnað og textinn að sjálfsögðu frábær. Takið eftir því hversu gamalt fólk er oft fallegt.

 

We had an apartment in the city,
Me and Loretta liked living there.
Well, it'd been years since the kids had grown,
A life of their own left us alone.
John and Linda live in Omaha,
And Joe is somewhere on the road.
We lost Davy in the Korean war,
And I still don't know what for, don't matter anymore.

Chorus:
Ya' know that old trees just grow stronger,
And old rivers grow wilder ev'ry day.
Old people just grow lonesome
Waiting for someone to say, "Hello in there, hello."

Me and Loretta, we don't talk much more,
She sits and stares through the back door screen.
And all the news just repeats itself
Like some forgotten dream that we've both seen.
Someday I'll go and call up Rudy,
We worked together at the factory.
But what could I say if asks "What's new?"
"Nothing, what's with you? Nothing much to do."

Repeat Chorus:

So if you're walking down the street sometime
And spot some hollow ancient eyes,
Please don't just pass 'em by and stare
As if you didn't care, say, "Hello in there, hello."


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 Smámynd: Gulli litli

fallegt...

Gulli litli, 9.11.2008 kl. 10:31

2 Smámynd: Brattur

... flott lag og texti... og rétt hjá þér þetta með fallega gamla fólkið... verð samt að viðurkenna að ég hef aldrei heyrt minnst á John Prine áður... en á örugglega eftir að leita hann upp á netinu núna og hlusta á meira...

Brattur, 9.11.2008 kl. 13:40

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband