VONARSTJARNAN.

 

Ekki minnast á morgundaginn

ekki muna eftir því sem gerðist í gær

við erum hér saman í stjörnunnar ljósi

og sjálf nóttin er bæði gegnsæ og tær.

 

Sýndu mér heiminn sem áður var hulinn

því hér er vor stund og augnablikið

taktu mig í fangið og frelsið mér gefðu

því frostrósabeðið  er gróskumikið.

 

Ekki gráta þær gleymdu stundir

sem gærdagur deyddi með berum klóm

vertu mér minning um eilífa æsku

en  ekki um gaddfreðið frostrósablóm

 

Ekki minnast á morgundaginn

ekki muna eftir því sem gerðist í gær

við erum hér saman í stjörnunnar ljósi

og sjálf nóttin er bæði gegnsæ og tær.

 

Nú skuggarnir dansa og dögunin kemur

og draumurinn bráðum úti er

þú munt sjá að ég var til staðar

þá stund sem helguð var mér og þér.

 

Ekki minnast á morgunn sem kemur

sem munaðarfull löngun í huga þér

komdu í fang mitt og frelsið mér gefðu

þú fegurð sem ekki  ætluð var mér.

 

Ekki minnast á morgundaginn

ekki muna eftir því sem gerðist í gær

við erum hér saman í stjörnunnar ljósi

og sjálf nóttin er bæði gegnsæ og tær.

 

 

Athugasemdir

[Guðjón H Finnbogason, 5.2.2008 kl. 19:58]

Bara frábært.

[Marta B Helgadóttir, 5.2.2008 kl. 23:06]

Guðni mikið er þetta dásamlega fallegt

Takk

[Guðrún Jóhannesdóttir, 6.2.2008 kl. 15:49]

mikið er þetta  fallegt

[Bjarni Magnússon, 6.2.2008 kl. 22:35]

Alveg hreint magnað. Er þetta þitt verk?

[Birgir Henningsson (IP-tala skráð) 6.2.2008 kl. 23:50]

Tær snilld