Arthur Alexander

Arthur Alexander fæddist 10.maí árið 1940 í Florence, Alabamaríki í Bandaríkjunum. Móðir hans og systir sungu í kirkjukór og faðirinn spilaði blues á knæpum og notaði viskýflösku til að slæda. Í sjötta bekk gekk hinn ungi Arthur í gospelsveit og þar með trúlofaðist hann tónlistinni, en sambúðin átti eftir að verða stormasöm.

Í skóla kynntist hann textasmið að nafni Tom Stafford og saman sömdu þeir lag sem heitir, She wanna rock. Útúr þessu spratt hljómsveit og lagið Sally Sue Brown var hljóðritað. Mörgum árum síðar tók Bob Dylan þetta lag.

Lonely just like me sem kom út 1993 er síðasta plata Alexanders. Á þeirri plötu endurhljóðritaði hann nokkur af sínum frægari lögum og bætti nýjum í safnið. Platan er hreint eyrnapáskaegg. En snúum okkur aftur að upphafinu. Hljómsveitin tók upp You better move on eftir Alexander og lagið sló í gegn. Varð reyndar stærsti smellur Alexanders. Margt varð til þess að Arthur fylgdi laginu ekki eftir. Á þessum tíma var mjög erfitt fyrir svarta og hvíta að vinna saman og þá sérstaklega í Suðurríkjunum. Mörg vandamál komu upp þegar Arthur Alexander og hljómsveit hans fóru í tónleikaferðalag og Alexander gerðist fráhverfur tónlist að sinni.

Arthur Alexander reyndi aftur fyrir sér í kringum 1970 og gaf út plötu sem fór fyrir lítið. Hann hóf þá störf sem strætisvagnabílstjóri og starfaði sem slíkur í fimmtán ár. Lagið You better move on var tekið upp í stúdíói sem hann og vinir hans hjálpuðust við að koma á laggirnar og nefndist Fame. Það var skammstöfun fyrir Florence Alabama Musical Enterprise. Þeir klæddu veggina með eggjabökkum og settu eitt segulband inn í eitt hornið. Þar voru síðan tekin upp fræg lög með flytjendum á borð Arethu Franklin, Percy Sledge og Wilson Pickett.

Eftir að hafa starfað sem    strætóbílstjóri í fimmtán ár réðist hann í það stórvirki að hljóðrita plötu á ný. Það var nefnilega þannig að tónlistarmenn og unnendur höfðu ekki gleymt honum, hver annar getur státað af því að Rolling Stones. The Beatles og Bob Dylan hafi tekið lög eftir þá. Það getur Arthur Alexander.

Keith Richards gítarleikari í Rolling Stones sagði eitt sinn; þegar við og The Beaatles fengum færi á því að hljóðrita lög þá tókum við lög Arthurs Alexander, þeir tóku Anna, við You better move on. Það ætti að segja nóg. Svo mörg voru orð Keith Richard.

Tónlist Arthurs er skemmtileg blanda af soul, blues, country og poppi. Textar hans eru angurværir og lögin melódísk. Þegar platan Lonely just like me kom út vakti hún athygli og er almennt talin hans besta plata.

Upphafslag Lonely just like me heitir If its really got to be this way. Sjálfur Robert Plant söng það er gefin var út minningarplata um Arthur Alexander, en hann lést mjög snögglega eftir útkomu Lonely just like me. Meðal annarra flytjenda á þessari minningaplötu má nefna Roger McGuinn, Elvis Costello, Graham Parker, Mark Knopfler, Nick Lowe og Frank Black.

Athugasemdir

[Kristján Kristjánsson, 31.1.2008 kl. 17:40]

Ég var einmitt að panta endurútgáfu af Lonely just like me sem á að koma út 4 feb næstkomandi. Er mjög spenntur að heyra hana. Hlusta mikið á Alexander í gegnum árin og finnst hann ekki hafa fengið þann sess í rokksögunni sem hann á skilið.

[Jens Guð, 3.2.2008 kl. 01:48]

  Takk fyrir þennan fróðleik um Arthur.  Ég á eina safnplötu með honum.  Ég man eftir því í gamla þegar Ási - þá kenndur við Grammið - var ósáttur fyrir hönd Arthurs yfir því hvað allir þekktu lög hans í flutningi Bítla og Stóns en fáir þekktu haus eða sporð á höfundi þessara laga.

  Ég er að reyna að rifja upp - án árangurs - hvort Dylan hefur einhvern tímann "coverað" Chuck Berry.  Bítlar og Stóns gerðu það.  En sennilega hefur Arthur vinning á Chuck þegar Dylan er meðtalinn.

  Eyjólfur,  ég hitti Gulla í Borgarnesi í fyrra.  Hann er búsettur þar.  Mig minnir að hann hafi sagt mér að hann sé kennari þar.    

[Guðni Már Henningsson, 3.2.2008 kl. 12:34]

Jens, Dylan hefur aldrei gefið út lag eftir Chuck Berry, en ég á nokkra bútta þarsem hann tekur lög eftir beatles þannig að þar er einnig sameiginlegur punktur, Stones tóku jú I wanna be your man... ég á einnig  bútta þarsem Dylan tekur Paint it black...

Kiddi...veistu hvort það eru aukalög á endurútgáfunni?

[Guðni Már Henningsson, 6.2.2008 kl. 13:38]

Smá viðbót.....ég var að fá í hendurnar endurútgáfuna á Lonely just like me. Hún er að sjálfsögðu remasteruð og á henni eru 13 aukalög....flest tekin á hljómleikum og nokkur sem hann hljóðritaði á hótelherbergi. Ég er ekki búinn að hlusta en þetta er efalaust vænn gripur.