Ég trúði á mátt minn og megin

 

Ég trúði á mátt minn og megin

og meiraðsegja á ást

Hér var það öllum að óvörum

og ekkert um það að fást

ég yfirleitt gáði allsstaðar

en yfir þig sást.

 

Langar voru þær leitirnar

og lengi þurfti´ ég að kljást

við allslags lýð og ófögnuð

en aldrei þú fyrir mér lást

ég yfirleitt gáði allsstaðar

en yfir þig sást.

 

Ég þvældist um fjöll og firnindi

uns farartækið mitt brást

ég sá aðalinn og almúgann

og alltaf skal að þeim dást

ég yfirleitt gáði allsstaðar

en yfir þig sást.

 

Ég hentist yfir hóla og mel

og hélt að ég myndi nást

ég skrámaði mig á steinunum

og stundi og fann þá þjást

ég yfirleitt gáði allsstaðar

en yfir þig sást.

 

Ég kom svo hingað lafhræddur

og hélt ég þyrfti að slást

þá sá ég mátt þinn og megin

og meiraðsegja......ást

nú yfirleitt sé ég þig allsstaðar......

Athugasemdir

[Marta B Helgadóttir, 26.1.2008 kl. 02:46]

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 26.1.2008 kl. 08:49]

þú er bestur !

takk fyrir mig vinur minn

Bless

steina þín 

[Guðrún Jóhannesdóttir, 26.1.2008 kl. 11:27]

fallegt kæri bloggvinur

[Gunnar Páll Gunnarsson, 26.1.2008 kl. 13:31]

Fallegt kvæði um trú og um leit fólks að henni.

Gunni Palli kokkur. 

[Guðni Már Henningsson, 27.1.2008 kl. 22:42]

Takk fyrir kæru vinir og Gunni; þú varst snjall að finna þetta út.