King of America

 

Declan Mcmanus fæddist 25. Ágúst 1954 í London en ólst upp í Liverpool. Faðir hans var frægur tónlistarmaður að nafni Ross McManus. Declan, sem síðar tók upp nafnið Elvis Costello, kom fyrst fram í sviðsljósið á pönktímabilinu 1977.  Þessi fyrrum tölvuforritari fékk samning við Stiff records og gaf út nokkrar smáskífur sem vöktu litla athygli, þó í dag séu þessi lög talin sígild, nægir að nefna lögin Less than zero og Alison. Fyrsta stóra platan hans My aim is true vakti aftur á móti verulega athygli. Undirleikarar hans á þeirri plötu voru meðlimir amerískrar hljómsveitar sem nefndu sig Clover og þar var söngvarinn Huey Lewis. Fyrsta hittið hans var lag í undurfallegum léttum reggaetakti og fjallaði um barðar eiginkonur. Lagið heitir Watching the detectives. Einsog tjallinn segir, the rest is history. Eftir að hafa gefið út fjöldann allan af fínum plötum, stoppum við á árinu 1986. Þá kom út platan King of America. Elvis hafði ferðast vítt og breitt um heiminn nokkur misseri og verið með einleikstónleika. Á vissum parti kom þó fram með honum T bone Burnett og fluttu þeir nokkur lög og kölluðu sig þá Coward brothers en það er í raun önnur saga. Á þessum ferðalögum gafst Cossstello mikill tími til lagasmíða. Og öll þau lög samdi hann á kassagítar og hafði hugsað sér að flytja þau sem slík, með sem fæstum rafmagnshljóðfærum. Og T bone var fenginn til að stjórna upptökum

Elvis fékk til liðs við sig nokkra fræga session spilara, ameríska. Sá frægasti er kanski James Burton sem lengi spilaði með nafna Costellos, sjálfum Elvis Presley. Þó að það komi margir við sögu þessarar plötu er í raun hægt að kalla hana sólóplötu, með dyggri aðstoð  frá T bone Burnett. Um svipað leyti tók Costello upp plötu The Pogues, Rum sodomy and the Lash sem einnig var að miklu leiti órafmögnuð.

Our little angel er fallegt lag og einn af hápúnktum plötunnar.

Næsta lag er ekki eftir Costello. Það heitir Don't let me be misunderstood og það hafa margir spreytt sig á því. Tilaðmynda Nina Simone og The Animals. Og Costello fór í smiðju þeirrar ágætu sveitar þegar útsetningin var gerð. Þetta lag var smá hittari fyrir Costello, því það var gefið út á smáskífu.

Glitter gulch er næsta lag plötunnar og þar eru amerísku áhrifin greinileg. Það er ekkert undarlegt við það þarsem allir undirleikarar eru jú bandarískir og Costello finnst sveitatónlist ekki leiðinleg.

Næst kemur lag sem heitir Indoor fireworks og er eitthvert magnaðasta lag sem Costello hefur samið. Hann syngur einsog engill texta sem er langt fyrir ofan venjulega popptexta. Reyndar er Costello frábær textasmiður og það kemur bersýnilega í ljós í þessu frábæra lagi.

Næstu þrjú lög eru í rólegri kantinum og ljúfar lagasmíðar og fínar. Þau nefnast Little palaces I´ll were it proudly og American without tears.

Tónlistartímaritið  New musical express setti þessa plötu í áttugasta ogáttunda sæti yfir bestu plötur allra tíma. Q magazine gaf henni fimm stjörnur af fimm mögulegum. Kallar hana frábæra með amerískum áhrifum og rokk og ról í bland við gullfallegar melódíur. Þessi umsögn Q er frá árinu 1995 er platan var endurútgefin og jafnframt segir blaðið að enn sé hún ómótstæðileg. Næsta lag er blús sem nefnist Eisenhower blues og er eftir J.B Lenoir.

Thom York söngvari Radiohead hefur þetta að segja um King of America.- Það var raunverulegt sjokk þegar ég heyrði þessa plötu fyrst. Ég var ekki mikill aðdáandi Costellos, en þá heyrði ég King of America. Sérhvert lag er um miklar mannlegar tilfinningar, sem hræra upp í manni. En mér líður betur eftir að hafa hlustað á plötuna. Þetta er hin fullkomna uppbygging fyrir lagasmíðar. Svo mörg voru orð Thom Yorke.

Síðasta lag plötunnar er ein mögnuð lagasmíð í viðbót við allar hinar. Sleep of the just nefnist þetta frábæra lag og er góður endapúnktur á plötu sem svo sannarlega hefur staðist hinn fræga góm tímans.

Þegar King of America kom út 1986 var þetta lokalagið. En þegar hún var endurútgefin fyrir nokkrum árum var bætt við aukalögum sem Coward brothers höfðu gefið út á smáskífu ásamt óútgefnu efni. Þar fyrir utan fylgdi hljómleikaplata einnig með. En einsog kom fram hér áður eru Coward Brothers þeir Elvis Costello og T bone Burnett sem stýrði einmitt upptökum á King of America.

Það fylgdi einnig aukadiskur með endurútgáfunni 1995. Það er tónleikaplata sem tekin var upp á Broadway 1986. Þar er að finnaa sex lög, ýmist eftir Costello eða aðra höfunda. That's how you got killed before, The big Light, It tears me up, The only Daddy that´ll walk the line, your mind is on  vacation og your funeral my trial nefnast lögin. Meðal hljóðfæraleikara má nefna James Burton gítarleikara, Jim Keltner trommara,og að sjálfsögðu T bone Burnett.

 

Athugasemdir

[Jens Guð, 13.1.2008 kl. 00:42]

  Flott og fræðandi grein.  Eins og Helgi á ég plötuna átti ég plötuna á vinyl en hef trassað að uppfæra hana á CD. 

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 17.1.2008 kl. 19:57]

falleg kona þín ! hlakka til a' hitta hana.

Bless,

steina 

[Gunnar Páll Gunnarsson, 19.1.2008 kl. 08:42]

Vá Guðni! Flott grein um flottan tónlistarmann. Við sSteina fengum gamla grammófóninn frá foreldrum Steinu: SABA Hi Fi 8730. Bara mubla. Svo ætlum við að þræða flóamarkaðina.......

[Margrét Birna Auðunsdóttir, 23.1.2008 kl. 17:46]

Skrýtið að hann hefur bara verið 23 eða svo þegar hann gaf út Oliver's Army. Mér fannst hann alltaf svo mikill kall. En alveg einstaklega yndislegur kall og með einstaka söngrödd. Ég sé að ég verð að tékka á King of America.