Brátt fer að rigna

 

Eru það fjöll sem varna mér vegar

vökul og þung með hrukkur á enni?

Hvort er ég hér eða þá eða þegar

eða þú sem ég elska þegar ég nenni?

 

Þó að það sé tvennt sem mér ber að tigna

trúi ég því að brátt fari að rigna.

 

Eru það götur sem ljúfar mig leiða

langt útí fjarskann svo breiðan og bláann?

Lítið þig hingað þið stjörnur sem seiða

skapaðar á himinn svo heiðan og háann.

 

Þó að það sé tvennt sem mér ber að tigna

trúi ég því að brátt fari að rigna.

 

Er það hvíslið svo lágt sem í dag við hörmum

er hann gekk eftir rósanna vegi með krossinn?

Er ég vinurinn í garðinum sem vafði þig örmum

og valdi að gefa þér dauðann og kossinn?

 

Þó að það sé tvennt sem mér ber að tigna

trúi ég því að brátt fari að rigna.