Týnt

 

 

Hvort sem það týndist eða togaðist út

eða tók einhver ófrjálsri hendi

þá hef ég það hér í sorg minni og sút

og sit þartil á himnum ég lendi.

 

Ég leit undir mosann, undir mélaða steina

og miklaðist drjúgur á slitnum bókum

allt gufaði upp,  þú veist hvað ég meina

og ég var í því sem burtu við tókum.

 

Týnt var það næstum úr tilveru minni

en tengt þó með þræði inní hjartað mitt

það tifaði í tilvistarkreppunni sinni

í takti við allt sem ég hélt þitt.

 

Það skiptir ekki máli rétt sem snöggvast

en síst myndi ég stöðva á fjölförnum vegi

nú er ég hér við náðina að höggvast

sem ný skal vera á sérhverjum degi.