Með - ferð

 

Það var einsog eitthvað skorti á skartið

skörðóttur máninn í lágflugi var

það var ekki dimmt, þó dögunin fjarri

og dálítill súgur spáði´ í eyðurnar.

 

Einusinni enn fyrir Jesús sagð´ann og brosti

einusinni enn að minnsta kosti.

 

Það glitraði á silfrið þó svart væri í köntum

og sólarljós gamalt í glösunum var.

Hátt var til himins þó dropaði úr lofti

og hérumbil allt var til skemmtunar.

 

Einusinni enn fyrir Jesús sagð´ann og brosti

einusinni enn að minnsta kosti.

 

Gatan var greið þó skaflar við húsvegg

og gróandi mikill en ekkert um blóm

lognið á hraðferð og hávaðinn mikill

svo heyrðist vart í dimmum karlaróm.

 

Einusinni enn fyrir Jesús sagð´ann og brosti

einusinni enn að minnsta kosti.

 

Fjallið er hátt og láglendið mikið

og lyngið í breiðum en berin víst súr

-hér verð ég enn þartil eitthvað er búið

og óvíst hvort klárist glösunum úr.

 

Einusinni enn fyrir Jesús sagð´ann og brosti

einusinni enn að minnsta kosti.

 

-Hér skal ég upp þó vonina vanti

og vandratað sé í birtunnar kvöld

hér skal ég upp, einhverntímann aftur

þegar ég  ekki er sjálfur við völd.

 

Einusinni enn fyrir Jesús sagð´ann og brosti

einusinni enn að minnsta kosti.