Hún dansaði

Hún kom sem sunnanvindurinn
með sólina handa mér og þér
og hún skein svo ljúft og laðandi
svo lýstist næturhimininn

hún dansaði er dögun rann
hún dansaði er kvöldið kallaði
hún dansaði inn í nóttina
og er morgunskíman merlaði

hún átti það sem eftir var
af eldi sem eitt sinn logaði
hún gaf okkur allar gjafirnar
sem í gær við fundum hvergi

hún hló svo hátt í nóttinni
hún grét er kvöldið kallaði
hún brosti ein til birtunnar
er morgunskíman merlaði

svo fór hún burt í birtingu
er bjarmi dagsins logaði
og sólin hennar systir er
og skýin hennar slæður

við leitum hennar allstaðar
við leitum hennar hér og þar
í birtu morgunskímunnar
í rökkri okkar hugsunar

en hún fór burt í birtingu
er bjarmi dagsins fölnaði
og sólin hennar systir grét
og skýin lutu höfði

hún hló svo hátt í nóttinni
hún grét er kvöldið kallaði
hún brosti ein til birtunnar
er morgunskíman merlaði

Athugasemdir

[Guðrún Jóhannesdóttir, 12.10.2007 kl. 11:23]

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 12.10.2007 kl. 16:31]

elska þig vinur minn !

AlheimsLós til þín 

steina

[Ylfa Mist Helgadóttir, 12.10.2007 kl. 21:19]

Mér finnst þetta ljóðaform svo skemmtilegt. Fallegt ljóð.

Góða helgi.